Monografia przedstawia, jak w praktyce wygląda funkcjonowanie osób osadzonych w ramach system dozoru elektronicznego (SDE) z uwzględnieniem ich postaw życiowych, relacji rodzinnych i środowiskowych. System dozoru elektronicznego jest dużo bardziej efektywny aniżeli bezwzględna izolacja (jeśli wszystkie przesłanki kryminologiczno-społeczne zostają spełnione), zwłaszcza w kontekście problemu społecznego, jakim jest stygmatyzacja i marginalizacja społeczna nie tylko osób skazanych, ale również ich rodzin. Aby w pełni zobrazować istotę problemu w badaniach posłużono się metodą triangulacji, dzięki, której zebrany materiał jest obszernym i komplementarnym źródłem wiedzy.
ukryj opis