Czeska historiografia długo całkowicie pomijała lub wręcz przemilczała fakt, że tysiące czeskich mężczyzn w czasie II wojny światowej musiały wbrew swojej woli niedobrowolnie służyć w armii niemieckiej. Przełomową pracą w tej dziedzinie stała się książka znanego autora literatury faktu Františka Emmerta Češi ve wehrmachtu, która po raz pierwszy ukazała się w 2005 roku i od razu stała się bestsellerem. Mladá fronta teraz przedstawia już trzecie, zrewidowane i rozszerzone wydanie. Kolejne pokolenia czytelników mogą zapoznać się z porywającymi historiami Czechów, którzy nigdy nie wyrzekli się swojej narodowości i nie sympatyzowali z nazizmem - a mimo to musieli w czasie II wojny światowej stawić służbę w niemieckich siłach zbrojnych. Mieli bowiem pecha urodzić się na Hlučínsku lub na Śląsku Cieszyńskim, czyli w dwóch specyficznych regionach na Śląsku, i w myśl nazistowskiej ideologii władze okupacyjne uważały ich „papierowo” za Niemców. Ci mężczyźni przeżywali losy zwykłych niemieckich żołnierzy w latach 1939-1945: ciężkie szkolenie, udział w walkach, wojenne trudy, strach przed przeciwnikiem, niewola. Tylko nielicznym udało się później zdezerterować do czechosłowackich sił zbrojnych na obczyźnie. Tysiące Czechów w mundurach Wehrmachtu zginęło lub nie wróciło z niewoli, zwłaszcza radzieckiej. Większość ocalałych po wojnie czekał długi, pełen trudów i początkowo bardzo niepewny powrót do kraju. A na koniec oficjalne zapomnienie, trwające 60 lat…