Niemieckie „wiersze o Polsce”, zwłaszcza układane masowo po upadku powstania listopadowego, zawsze odbierane były pozytywnie przez polską opinię, głównie jako wyraz sympatii dla sprawy polskiej, mniej dla ich walorów artystycznych. Niemiecka poezja polonofilska traktowana była bowiem całościowo, nie jako szczególne zjawisko estetyczno-literackie, lecz jako część propolskiego ruchu społecznego i politycznego w Niemczech na początku lat trzydziestych XIX wieku. prof. dr hab. Piotr Roguski ukryj opis