Bezpieczeństwo zdrowotne stanowi dziś jeden z ważkich obszarów badań nad bezpieczeństwem. Wagę i znaczenie ciała i zdrowia dla całokształtu ludzkiej egzystencji i funkcjonowania człowieka w świecie (zarówno w środowiskach bliższych jak i dalszych) dostrzegali już antyczni. Zdrowie zarówno ducha, jak i ciała wiązano z kategorią piękna, a tę bezpośrednio z pojęciem dobra i prawdy. Zaniedbania w obszarze zdrowia traktowano jako zamach na dobro człowieka w szerszej perspektywie. Zabieganie o kondycję fizyczną czy psychofizyczną traktowano jako element konstytutywny kształtowanie człowieka, rozwijania jego cnót, w tym mądrości, a także jako istotny element dbania o dobro całych społeczeństw. XX i XXI wiek przyniósł swoisty powrót do problematyki zdrowia rozpatrywanej w perspektywie bezpieczeństwa człowieka –jego życia i funkcjonowania w świecie. Badacze: teoretycy, jak i praktycy zwracają uwagę na szereg szans i możliwości stojących przed współczesnym człowiekiem, podkreślając zarazem, iż towarzyszy im zwiększone zagrożenie i ryzyko wynikające z coraz to nowych odkryć naukowych, jak i rozwiązań technologicznych, które zmieniają z dnia na dzień oblicze ludzkiej egzystencji. (Fragment Wstępu)